Dokunmalı kadın
yüreğine
Değmeli
gözlerinin bebeklerine
Elleriyle seni
anımsatmalı
Anımsatmalı ki
kendin olabilesin
Kadın ve yaşam
Kadın ve
özgürlük
Dokunmalı kadın
bir çiçeğe
Dokunsun ki
çiçek kendi anlamını bulsun
Kurumasın
yaşamın köhneliğinde
Kardelen
direncini yitirmesin
Karanfil
kızıllığından bir şey kaybetmesin
Gül kendi
kokusunu unutmasın
Dokunmalı kadın
erkeğe
Deniz
olabilmesi için
İlk dalgada
alabora olmamak için
Erkeğin
kalbinde bir kadın olmalı
Tutmalı kadının
elini
Şafağa
gülümsemek istiyorsa
O eli yanı
başında
O eli yarında
tutmalı
Dipsiz bir
karanlıktaysan
Güneş seni
aydınlatan kadın gözüdür
O güldüğün de
sana
Senin gözlerin
yarın kokacak
Dokunmalı kadın
yaşama
Sokak
özgürleşecekse
Savurmalı
saçlarını rüzgârda
Barikat
güçlenecekse
Bakmalı yürek
ısıtan gözleriyle
Aşk olacaksa
yaşam
Aşk kokacaksa
yürek
Dokunacak kadın
Dokunmalı
yaşama
Bir türküyse
direniş
Kim sizde iyi
söyleyebilir
Dokunmalı kadın
kendine
Koca bir dünya
Koca bir
karanlık
Koca bir
umutsuzluk
Siz nehir
yüreğinizi sunduktan sonra
Okyanus olmak
ne ki
Duvarlar mı?
Siz istedikten
sonra
Hangi tel örgü
engel denizinize
Hangi beton
sesinizi kısabilir
Özgürlük
sesinizde
Özgürlük
güzelliğinizde
Özgürlük
yüreğinizde
Emeğiniz düş
değil ki
Tutkunuz…
Kim kırabilir
geceyi aydınlatan yüzünüzü
Dokunmalı kadın
devrime
Yoksa olmayacak
özgürlük dünyası
Yeşermeyecek
umutlu yarının sabahları
Dokununca
çiçeklenecek sabahlar
Dokununca zafer
türküleri biz olacak
Hayat
yaşanılası ve dokunulası olacak
İşte o gün
gökyüzü kendi anlamını bulacak
Yaşamın acıya
çalan yüzü
Çiçeklenecek
Çiçek açacak
Siz dokununca
umuda
Siz dokununca
yaşama
Siz dokununca
geleceğe
Siz dokununca
yarına…
09.03.2014